Archiwum ‘Prywatnie’ kategorii
Pożegnanie Grzesia
Tomasz Grzegorz Markowski urodził się 18 kwietnia 1962
w Skierniewicach, zmarł 9 lipca 2023 w Warszawie.
Miał osiągnięcia w kolarstwie torowym. Był patriotą. Był zapalonym fanem Depeche Mode.
Grześ, tak Go nazywaliśmy – baloniarz drugiego planu – dzierżył w dłoniach linę balonu, kierownicę samochodu, radio, świetnie nawigował i przygotowywał całą logistykę.
Mimo wielu przeciwności ze wszystkich sił pomagał swojemu przyjacielowi i pracodawcy Jackowi Bogdańskiemu oraz jego załogom balonowym.
Zjednywał wszędzie nowych przyjaciół – zawsze życzliwy
i pomocny, a jednocześnie pełen humoru, ale też refleksji.
Świadom swoich doświadczeń, stawał co dzień
do nowych wyzwań.
Powiedział mi, żartując ze swoich zdrowotnych zmagań, że teraz jest jak Iron Man …Nie każdy wiedział jednak, że pod stalową postawą kryje się wielkie serce.
W niedzielę 9 lipca 2023 to serce pękło…
W środę pożegnaliśmy Grzesia, a w piątek 14 lipca odprowadziliśmy na miejsce spoczynku na Cmentarzu Komunalnym w Skierniewicach przy ulicy Strobowskiej 19 – kwatera FV/16/1 – dla tych, którzy nie mogli przyjechać, a chcieliby odwiedzić.
Dla upamiętnienia Grzesia piloci Jacek Bogdański
i Mateusz Rękas, w których załodze w Pucharze Gordona Bennetta Grzegorz był szefem ekipy naziemnej, odpowiedzialnym za wiele ważnych zadań, wykonali lot nad Jego rodzinnymi Skierniewicami zrzucając
z balonu na środku zalewu płatki białych i czerwonych róż… Grześ zawieszał wcześniej biało-czerwoną flagę z balonu.
Na brzegu Rodzina, przyjaciele, piloci i załogi balonowe
z Tarnowa, Lublina, Białegostoku, Gdańska, Bydgoszczy
i Warszawy…
Żegnając Cię Przyjacielu, chcielibyśmy podziękować
za Twoją zawsze pomocną dłoń, uśmiech i czas, którego nie żałowałeś dla innych.
Takiego Cię pamiętamy…
Przesyłamy Ci, Grzesiu światło pamięci, wierząc, że Twój Duch będzie nadal wspierał Balonową Brać. Do zobaczenia
w chmurach!
Koniec szkoły…
Zakończenie roku szkolnego jest zawsze oczekiwane przez uczniów marzących o wakacjach. Ale skłania też do refleksji. Szkoła podstawowa to początek, potem jest średnia, wyższa, podyplomowa. Czas uświadamia jednak, jak ważny jest start.
Szkoła Podstawowa 227 im. Lotników Polskich w tym roku obchodzi 60-lecie.
W dniu 21 kwietnia 2023 uczestniczyłam, wraz z innymi absolwentami, w uroczystych obchodach jubileuszu.
Pani Dyrektor Beata Wojtyra wraz z kadrą pedagogiczną i uczniami przygotowali atrakcyjny program artystyczny. Wątki historyczne i lotnicze
oraz osiągnięcia naukowe i sportowe szkoły przedstawione zostały w sposób bardzo plastyczny i okraszone humorem.
Uroczystość zaszczyciło wielu znakomitych gości – władze i samorząd Dzielnicy Włochy, zarząd Stowarzyszenia Lotników Polskich(SLP), dyrektorzy OSiR DW, PPP nr 22, prezes fundacji Szansa, przedstawiciele wojsk lotniczych
i policji, byli dyrektorzy szkoły, rada rodziców i absolwenci.
Ryszard Karpiński – Wiceprezes SLP podarował szkole szczególną grafikę, upamiętniającą zwycięstwo pilota Franciszka Żwirko i konstruktora Stanisława Wigury
w największej międzywojennej imprezie lotnictwa sportowego – Międzynarodowych Zawodach Samolotów Turystycznych Challenge 1932 na RWD-6.
Szkoła rozwija się zarówno w sferze naukowej, technologicznej, jak i sportowej. Gratuluję osiągnięć, wspaniałego zespołu pedagogicznego, potrafiącego świetnie zintegrować dzieci i młodzież. Dziękuję za możliwość uczestniczenia w tym doniosłym wydarzeniu.
Chciałabym także podziękować osobom, które mimo upływu lat pamiętam:
Pani Ziemskiej – pierwszej nauczycielce – za przystępne wdrożenie zasad gramatycznych języka polskiego,
Pani Julii Gniewek – nauczycielce wychowania plastycznego – za rozbudzenie zainteresowania historią sztuki
i otwarcie spojrzenia na barwy i kompozycję,
Pani Barbarze Makles – polonistce – za otworzenie na pierwsze próby literackie,
Druhnie Małgorzacie Mireckiej – za ciepło i integrację młodzieży w drużynie harcerskiej.
Z tej szkoły wyniosłam wartości poszanowania drugiego człowieka, Ojczyzny
i …samej siebie, odwagi i ciekawości świata oraz pierwsze zainteresowania lotnictwem.
Powtórzę za Jerzym Litwiniukiem, twórcą hymnu szkoły:
„…Choć wszystkim nam przybywa lat
I świat się zmienia naokoło,
To w sercu niezatarty ślad
I w głowie niezatarty ślad
Zostawiłaś nasza (…) szkoło”
Po gali absolwenci mogli powspominać lata nauki w sali,
w której przygotowano wystawę historyczną
i słodki poczęstunek – serwowany przez uczniów. Z nostalgią przechadzali się korytarzami udekorowanymi przez uczniów m.in. lotniczymi wystawami.
#Szkoła Podstawowa nr 227 w Warszawie
#Szkoła Podstawowa nr 227 w Warszawie – Fanpage
#Dzielnica Włochy
#Urząd Miasta
#Stowarzyszenie Lotników Polskich
Wesołych Świąt
Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku, w zdrowiu przyjaźni, a przede wszystkim… w powietrzu,
z taką samą liczbą szczęśliwych lądowań, co startów.
Pokój ludziom dobrej woli! To pozdrowienie kiedyś wydawało mi się anachroniczne. Zrozumiałam jego mądrość: nie ważne, skąd przybywają, kluczowa jest DOBRA WOLA. Życzę, żeby jej nie zabrakło, nie tylko od święta.
Autorytet zostaje w pamięci
Z ogromnym smutkiem przyjęłam wiadomość o śmierci profesora Jerzego Kleera. Był moim promotorem na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Nauczył mnie rozumieć zjawiska gospodarcze w skali makro. Doceniał wielozadaniowość i uważność kobiet. Dzięki Profesorowi nauczyłam się robić „notatki myślowe” będąc w różnych sytuacjach i nie mając czasu. Był niezwykle ciepłym, życzliwym i pełnym humoru człowiekiem. Czasem sarkastyczny, ale zawsze zdystansowany i kurtuazyjny. Był piewcą spółdzielczości, która być może nie gwarantuje spektakularnych zysków, ale zapewnia bezpieczną i stabilną realizację wspólnych celów w poczuciu solidarności. Cześć Jego pamięci!
http://nekrologi.wyborcza.pl/0,10.html
Wielkanoc
droga zamknięta w spiralę
w myślach bolesny cierń
nakarm swe serce nadzieją
uwierz w słoneczny dzień
nagle pewnego ranka
ujrzysz uśmiech baranka
Zdrowych, spokojnych Świąt Wielkanocnych
i jak najszybszego powrotu do wszelkich życiowych możliwości
życzy Ewa Daszewska
Wiosenne życzenia
Święta przemknęły szybko,
potem majówka;
po okresie skupienia,
zadumy,
życzę wiosennie
wielu wspaniałych marzeń
i radości z ich realizacji